اللهم عجل لولیک الفرج

اساساً برنامه ماه مبارك رمضان برنامه انسان سازى است كه انسانهاى معيوب در اين ماه خود را تبديل به انسانهاى سالم، و انسانهاى سالم خود را تبديل به انسانهاى كامل كنند.

برنامه ماه مبارك رمضان برنامه تزكيه نفس است، برنامه اصلاح معايب و رفع نواقص است، برنامه تسلط عقل و ايمان و اراده بر شهوات نفسانى است، برنامه دعاست، برنامه پرستش حق است، برنامه پرواز به سوى خداست، برنامه ترقى دادن روح است، برنامه رقاء دادن روح است.

اگر بنا باشد كه ماه مبارك بيايد و انسان سى روز گرسنگى و تشنگى و بي ‏خوابى بكشد و مثلًا شبها تا ديروقت بيدار باشد و به اين مجلس و آن مجلس برود، و بعد هم عيد فطر بيايد و با روز آخر شعبان يك ذره هم فرق نكرده باشد، چنين روزه‏اى براى انسان اثر ندارد. اسلام كه نمي ‏خواهد مردم بي جهت دهانشان را ببندند، بلكه با روزه گرفتن قرار است كه انسانها اصلاح شوند.

چرا در روايات ما آمده است كه بسيارى از روزه داران هستند كه حظ و بهره آنها از روزه جز گرسنگى چيزى نيست؟ بستن دهان از غذاى حلال براى اين است كه انسان در آن سى روز تمرين كند كه زبان خود را از گفتار حرام ببندد، غيبت نكند، دروغ نگويد، فحش ندهد.
اين از همان امور معنوى و باطنى و ملكوتى است:

زنى آمد خدمت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در حالى كه روزه داشت. رسول اكرم شير يا چيز ديگرى به او تعارف كرد و فرمود: بگير و بخور. گفت: يا رسول اللَّه! روزه دارم. فرمود: نه، روزه ندارى؛ بگير و بخور. گفت: نه يا رسول اللَّه! روزه دارم. باز رسول اكرم اصرار كرد كه بخور. گفت نه، روزه دارم، واقعاً روزه دارم (چون به حساب خودش واقعاً روزه داشت، ولى روزه ظاهرى مثل روزه‏هاى ما). فرمود: تو چگونه روزه دارى، حال آنكه گوشت برادر- يا خواهر- مؤمنت را يك ساعت پيش خوردى (غيبت كردى)؟ مي ‏خواهى‏ الآن به خودت ارائه دهم كه تو گوشت خورده‏اى؟ قى كن! يكدفعه قى كرد و لخته‏ هاى گوشت از دهانش بيرون آمد. انسان روزه بگيرد و غيبت كند، يعنى دهان جسم خودش را از غذاى حلال ببندد و دهان روح خود را براى غذاى حرام باز كند.
چرا به ما گفته ‏اند يك دروغ كه انسان بگويد تعفّنى از دهان او بلند مى‏شود كه تا هفت آسمان ، فرشتگان را متأذّى مي ‏كند؟ آنوقت مى‏گويند چرا انسان وقتى در جهنم است، اينقدر جهنم عفونت دارد؟! عفونت جهنم همين عفونتهايى است كه ما خودمان در دنيا ايجاد كرده‏ايم، همين دروغهايى است كه خودمان مي ‏گوييم. دشنام دادن و همْز و لمْز كردن هم همين‏طور است.

تهمت زدن سرور همه اينهاست، چون تهمت زدن هم [رذيلت‏] دروغ گفتن را دارد و هم [رذيلت‏] غيبت كردن را. چون آدمى كه غيبت مي ‏كند، راست مي ‏گويد و بدگويى مي ‏كند و آدمى كه دروغ مي ‏گويد، دروغ مي ‏گويد ولى بدگويى كسى را نمي ‏كند، يك دروغى مى‏بافد و مي ‏گويد. اما آدمى كه تهمت مي ‏زند، در آنِ واحد، هم دروغ مي ‏گويد و هم غيبت مى‏كند؛ يعنى دو گناه كبيره را با يكديگر انجام مي ‏دهد.
[آيا صحيح است‏] يك ماه رمضان بر ما بگذرد كه در آن ماه ما يك سلسله تهمتها به يكديگر بسته باشيم؟ ماه رمضان براى اين است كه مسلمين، بيشتر اجتماع كنند، عبادتهاى اجتماعى انجام دهند و در مساجد جمع شوند، نه اينكه ماه رمضان وسيله تفرقه قرار گيرد.
و لا حول و لا قوّة الّا باللَّه العلىّ العظيم‏